Jaap Duin begeleidt topsporters, sprekers, leiders en ondernemers. Mensen – meestal mannen – die vaak onder druk moeten presteren en desondanks creatief, authentiek en energiek willen blijven. Als mental coach was hij betrokken bij het eerste team van hockeyclub Bloemendaal. Maar inmiddels is hij al weer een hele tijd afgestapt van het mentale aspect. Het gaat niet meer om weten, maar meer om intuïtie en spontaniteit. En het experiment en de improvisatie.
Sinds tien jaar gaat Jaap een aantal keer per jaar met een groep mannen de bergen in – Georgie, Albanië, Noorwegen – onder de noemer Elements Expeditons. Hij was zo’n beetje de eerst die vanuit NL dit soort reizen organiseerde. In de meest afgelegen gebieden van Europa laat hij mannen zich loskoppelen van de drukte van de dagelijkse ratrace en zo helemaal bij zichzelf komen. Geen telefoon, geen camera, geen afleiding. Uit je kop en in je gevoel.
In 2016 interviewde ik Jaap ook voor de Praktijkvader Podcast en inmiddels is er wel wat veranderd. En het meest relevante voor deze podcast: Jaap is nu vader van een dochter van twee jaar oud. In het vorige gesprek ging het over waarom mannen meer zouden moeten spelen, vuurwerk maken, waarom fysieke uitdagingen niet per se interessant zijn en het zoeken naar de oempf.
In dit gesprek gaan we verder waar we vorige keer zijn opgehouden. We gaan het hebben over het vaderschap en wat het verschil is als je op je 28e of 38e vader wordt. Natuurlijk staan we ook stil bij mannenexpedities, wat we als mannen nodig hebben of zouden moeten doen om gelukkiger te leven en nog veel meer.
‘Je kind is niet jouw kind. Het is vooral een individu. Je kind is een autonoom wezen. Net als ik van mijn pa verschil, verschilt mijn dochter van mij. Als ik echt wil zien wie zij is en wat zij nodig heeft, dan moet ik ook naar mezelf kijken en mezelf de vraag stellen wie ik ben en wat ik nodig heb.’ – Jaap Duin
In dit interview hebben we het over:
- wat Jaap van zijn dochter leert
- hoe je automatisch het opvoedpatroon van je ouders overneemt
- hoe Jaap zijn liefde voor de natuur en het buitenleven doorgeeft aan zijn dochter
- wat voor Jaap het verschil is tussen vader worden op je 28e of op je 38e
- welke issues Jaap tegenkomt in zijn leven nu hij vader is
- nadenken over het leven wat je wilt leiden met je partner en je kind
- waarom je thuis niet tot rust komt als je kleine kinderen hebt
- de waarde inzien van alleen-tijd
- de offers die je maakt als je vader bent
- de illusie van de planbaarheid van het bestaan en het contact met de stroom van het leven
- waarom het vaderschap één grote ego-crush
- de stap van mij naar wij en waarom de stoelen in Jaaps praktijkruimte bruin zijn
- je kind de plek geven die hij of zij verdient
- het oprecht onderzoeken van je eigen man-zijn
- het model van de verticale lijn en het horizontale vlak
- het verschil tussen vervulling en excitement
- de noodzaak van het creëren van stilte en ruimte voor jezelf
- je leven afstemmen op de seizoenen
- waarom we moeite hebben met de donkere dagen van de herfst en de winter
- bunkers bouwen en heiligheid creëren in je leven
- de economie van het streven en de eeuwige zoektocht naar meer
- waarom Jaap met zijn mannen-expedities nu ook dichter bij huis blijft
- hoe je leegte en stilte in je leven creëert – ook als je niet een week in de natuur verblijft
- de waarde van de ‘gentle way’
- op zoek gaan naar het onnoembare en het onoplosbare omarmen
- de noodzaak van het in verbinding gaan
- de dingen waar Jaap naar uitkijkt om met zijn dochter te gaan doen
- wat Jaap van de zweethut heeft geleerd
- het onderscheid maken tussen jezelf en je kind en echt kijken naar je kind nodig heeft
- zitten met de onrust – van jezelf en die van je kind
[Ga meteen naar het interview!]‘Als ik met een kleine groep mensen bij elkaar kom, rond het vuur of niet rond het vuur, dan voel ik dat dat de plek is waar ik mijn mens-zijn kan ijken. Die kleine groepjes zijn zo zuiver. Daar vindt de ware ontmoeting plaats.’ – Jaap Duin
Je herkent het ongetwijfeld. Misschien heb je het vandaag nog wel meegemaakt. Of anders gisteren wel.
Je ontkomt er niet aan. En vaak gebeurt het op een moment dat het echt niet uitkomt.