Er bestaan geen goede boeken over opvoeden.
Er zijn weliswaar boeken vol geschreven over gewenst gedrag, beloningssystemen, conditioneren, het strafmatje etc. Die boeken kun je lezen en toepassen. Dan krijg je misschien een kind dat inderdaad luistert, zich netjes gedraagt in het restaurant en oma en opa altijd een kus geeft. Dat klinkt prettig, maar je hebt grote kans dat dit aangeleerde gedrag niet meer zo makkelijk af te leren valt. Zodat je kind in de puberteit misschien moeite heeft met zijn eigen verantwoordelijkheid nemen, zelf een weg zoeken in het leven en onafhankelijk van anderen in het leven te staan. Terwijl je hem juist wilde grootbrengen tot een zelfverzekerde en eigenzinnige volwassene. Jammer.
Kinderen doen wat je doet en niet wat je zegt. Als jij wilt dat je kinderen opgroeien tot empathische, zorgzame, onafhankelijke volwassenen, dan zul je dat zelf voor moeten leven. En je zult alles wat je denkt te weten over opvoeden over boord moeten gooien. Alle overtuigingen die je van je familie en je omgeving hebt meegekregen, verdienen op zijn minst een kritische revisie. En je zult met een open blik moeten kijken naar je kind. Wat heeft hij op welk moment nodig? De ene keer is de huilbui na een gestoten knie opgelost met een knuffel en een pleister, de andere keer is de pijn aan diezelfde knie een ontlading van een veel groter verdriet en helpen zelfs die mooie berenpleisters niet meer.
Harry Potter is een wees. Net als Frodo Balings, Pluk van de Petteflet en Sofie uit de GVR. Sneeuwwitje en Assepoester hebben een vader die hen overlaat aan een boze stiefmoeder. Klein Duimpje en Hans en Grietje worden door hun beide ouders achter gelaten in het bos. En zelfs in de oudste verhalen uit de bijbel en de Griekse oudheid zijn maar weinig betrouwbare vaders te vinden. Abraham wil zijn zoon Izaäk offeren. Odysseus is de eerste twintig jaar van het leven van zijn zoon Telemachos bezig met oorlog voeren en de weg terug naar huis te vinden.
