Je bent geduldig als een zenmeester. Je luistert naar de behoeften van je kind. Je houdt onvoorwaardelijk van ze. Straffen doe je niet. En ‘als je nu wel/niet meewerkt, dan krijg je straks wel/geen…’ hoor je jou zelden zeggen.
Kortom, je bent een bewuste, betrokken vader. Zo eentje waar je mee kunt spelen en op wie je kunt bouwen. Daar mag je trots op zijn.
En toch gaat het soms mis. Vaker dan je misschien wilt toegeven. Jij bent moe. Je kinderen zijn moe. Korte lontjes, flinke botsingen. Je kinderen duiken op elkaar. Jij duikt er boven op. Voor je het weet is iedereen aan het schreeuwen of aan het huilen. Of allebei. Herkenbaar?
Harry Potter is een wees. Net als Frodo Balings, Pluk van de Petteflet en Sofie uit de GVR. Sneeuwwitje en Assepoester hebben een vader die hen overlaat aan een boze stiefmoeder. Klein Duimpje en Hans en Grietje worden door hun beide ouders achter gelaten in het bos. En zelfs in de oudste verhalen uit de bijbel en de Griekse oudheid zijn maar weinig betrouwbare vaders te vinden. Abraham wil zijn zoon Izaäk offeren. Odysseus is de eerste twintig jaar van het leven van zijn zoon Telemachos bezig met oorlog voeren en de weg terug naar huis te vinden.
Er is één boek dat iedere vader moet lezen. Of je nu ervaren bent in het vaderschap of net begint. Alle andere boeken kun je vervolgens overslaan. Echt. Er is zelfs een een kans dat het boek op je zolder ligt in een stoffige doos met spullen van vroeger. Misschien heb je het ooit al gelezen, maar dan ben je ongetwijfeld de laatste bladzijde van dit boek vergeten: