1 oktober 2002, midden in de nacht. Ik ben alleen thuis en slaap diep. De telefoon die op het kussen naast me ligt gaat af. Met een duf hoofd neem ik op. ‘Met Jeroen.’ Aan de andere kant klinkt de stem van mijn lief. ‘Waarom bel je nou?’ vraag ik verbaasd. ‘Wat denk je zelf?’ zegt ze. ‘Het gaat beginnen.’
En dan snap ik alles meteen weer. Ik kleed me aan en spring op de fiets. Tien minuten later loop ik door een verlaten en donker ziekenhuis op weg naar de meest indrukwekkende gebeurtenis in mijn leven. De geboorte van mijn eerste kind.
Ik had geen idee van wat me te wachten stond. Ik was 28 en had het volste vertrouwen in mijn vrouw. Zij hield zich dapper staande. Ze ademde door alle weeën heen en liet met haar rust de kenau van een kraamverpleegster verbaasd achter. Om 8 uur 39 werd onze zoon Thijn geboren.
Pas toen hij geboren was had ik het gevoel dat ik iets kon doen. Ik kon hem vasthouden, voelen, aankleden, verschonen. Ik had een taak. Maar tijdens de bevalling zelf? Wendy was blij met de massages, washandjes en hand waar ze in kon knijpen. Maar ik had het gevoel dat ik meer had kunnen doen. Maar wat dan? Wat kunnen vaders doen tijdens de bevalling?
David Borman, verloskundige, vader en trainer, weet daar alles van. Hij geeft al een tijdje de cursus ‘Aanpakken voor aanstaande vaders’. Een cursus over zwangerschap, bevalling en kraamtijd. Alleen voor vaders. En sinds juni is er ook het boek met dezelfde titel.
Hoog tijd voor een uitgebreid Praktijkvader-interview met David.
Over de rol van vaders tijdens de zwangerschap en de bevalling. Over medeleven in plaats van medelijden.
Maar ook over hoe belangrijk het is dat vaders zich wél voorbereiden op de bevalling en de tijd daarna. Bij voorkeur door andere mannen op te zoeken en het met hen over het vaderschap te hebben.
Veel kijkplezier!
httpvh://youtu.be/yxE1QgKchUM
Als vader kun je dus een heel belangrijke rol spelen tijdens de bevalling. Het gaat er om dat je weet welke rollen dat zijn en hoe je die kunt afwisselen. Davids belangrijkste tips kort samengevat:
- je vrouw is leidend in dit proces, volg haar, stimuleer haar en voorkom dat je haar ontkracht
- jij bent de spil in de communicatie tussen je vrouw/kind en de buitenwereld
- bereid je voor en durf je vragen te stellen
Meer informatie over David en zijn cursus vind je op de site www.vadercursus.nl.
Het boek ‘Aanpakken voor aanstaande vaders’ kun je o.a. bestellen via Youbedo.
Ook op de site van De Praktijkvader zal ik de komende tijd aandacht gaan besteden aan zwangerschap en de geboorte. Want ook dit is typisch zo’n voorbeeld waar wij vaders allemaal het wiel opnieuw uit gaan zitten vinden. En dat is zonde.
Er is zoveel vaderkennis en -ervaring, die vraagt het om gedeeld te worden.
Heb het goed!
Jeroen | De Praktijkvader
Ik wil even zeggen dat ik jullie inbreng erg waardevol vind. Fijn om de vaders ondersteuning te bieden, ik hoor van veel vaders dat ze zich er inderdaad bij voelen hangen, het zijn toch de vrouwen die nog steeds de kapitein zijn en de vader de 1e stuurman. Zelf betrek ik in mijn verhaal ook de vader er zeker bij want die is van onschatbare waarde.
groet Djoke
Wat een bijzondere site: vol liefde voor elkaar en vooral voor onze kinderen. Maakt vaders (én moeders) bewust van hun rol én van hun eigen kracht.
In het interview met David Borman wordt kort gesproken over zwangerschapscursussen waar a.s. ouders gezamenlijk heen kunnen. Kennen jullie Samen Bevallen? Of hebben jullie de cursus misschien zelf gedaan? Sluit heel mooi op elkaar aan!
Beste Suzanne, ik ben verloskundige en ik geef zwangerschapscursussen, natuurlijk ken ik Samen Bevallen! 🙂
Ik ken ook Van Buik Tot Baby en Zwangerschapshaptonomie en zo zijn er nog een aantal cursussen voor aanstaande ouder stellen. Aanpakken voor Aanstaande Vaders is echter de enige in zijn soort.
Vertrouwen in eigen kracht is, samen met het niet wantrouwen van verloskundige zorgverleners, een heel belangrijke kwaliteit voor een prettige uitkomst van de bevalling. Alles wat daar aan bijdraagt is goed!
Toen onze zoon werd geboren, was ik er ook bij. Ik had wel degelijk een rol te vervullen. Mijn vrouw ging nogal te keer, dat het mijn schuld was, en dat dit de laatste keer was. Toen de baby geboren was, kwam het allemaal weer goed. Ik ontving veel waardering dat ik zo’n geduldige begeleider was geweest.
Mooi Ivan! Goed om te horen. Wat was je mooiste ervaring tijdens de bevalling? Ik ben benieuwd!
Wanneer je je kind direct in de handen krijgt. dat schept meteen een band.
goede dag
Een heel fijne site en erg informatief. Ik ben zelf ook vader van drie kinderen, heb jammer genoeg maar twee bevallingen meegemaakt. Bij me eerste kind werd ik geinformeerd wat ik moest doenvoor, tijdens en na de bevalling. zodoende heb ik mijn partner begeleid van begin tot eind wat me heel sterk heeft gemaakt. En dit heeft ook ervoor gezorgt dat ik meer respect heb gehad voor de vrouwen. want een vrouw tijdens bevalling ligt tussen leven en dood “realistisch bekeken” maar terug op mijn verhaal.
me partner zeide dat ze vruchtwater zag dus ben met de snelste spoed met haar naar het ziekenhuis met vertrokken daar aangekomen met rolstoel snellen naar de verloskamer. En daar wachtende op de ween in het begin was ik zo zenuwwachtig dat het leek als of ik moest bevallen ( veel transpireren, constant vragen als allesgoed gaat,) later dacht ik bij mezelf als ik zo ga gedragen hoe gaat zij zich voelen dus blaasde ik alle zenuwen eriut probeerde haar te steunen en totrust tebrengen.
wat me bijna niet lukte. Ik mocht mijn kindje onder begeleiding van de genaegoloog en de verloskundige helpen te wereld te brengen. terwijl ik haar echt heb kunnen ondersteunen zorder flauw te vallen of misselijk te worden.
En tot nu toe kijk ik naar haar met veel respect en liefde.
Zij en mijn kinderen zijn mijn wereld die ik moet bescermen en moet zorgen.
Dit is mijn deel van ervaring van mijn eerste bevalling in Suriname.
I